Tamam dedim. Bir haftalik depresif mod, - ki o da su devrelerden olusuyor: depresiflestigini anlayamamak, kabullenememek, depresifim allah kahretsin modu, depresifim begenmegen dinlemesin ben boyle rahatim modu, depresifim allam omur boyu boyle mi kalicam modu ve depresifim biktim bu halden kendime gelmeliyim modu - bu sabah itibariyle bitti. Sabah bana gore erken bir vakitte (12:00) uyandim, hava mukemmele yakindi. Masmavi gokyuzu, gunes parildiyor, agaclar cimenler isil isil. Evet Istanbul'da kar yagarken Almanya'da hava nasil boyle oluyor diye sormayin. Oluyor iste.Bir gorev bilinci icerisinde uyandim. Bulasiklari yikadim, ortaligi topladim, copleri attim. Odevlerime baslamaya bir adim kaldigini hissediyordum. Derken bi baktim, bizim ciplak ayakli kontes annesini, hamile kiz arkadasini ve kuzenini almis gelmis, evi temizleyecekler. Bir anda ekip ruhuna burunduk, herkes bir odayi aldi, bana da mutfak dustu. Allahtan nasil bir onseziyle temizlemisim onceden, oyle zorlanmadan hallettim temizligi. Pamuk prenses ve ona yardim eden orman hayvanlari misali (yok estagfurullah insanlara hayvan demek istemedim :P) bir kac saatte bitirdik isimizi. Boyle bir anda nasil iyi hissettim kendimi anlatamam.
Finans odevi icin bana yardim etmek isteyen arkadasimi aradim, yarina randevu verdim. Dus alip, hazirlanip turk ailenin yanina gittim. Torunlariyla oynadim, sofrayi topladim, gonullerini aldim. Mukafat olarak benim icin paha bicilemez bir sey verdiler: ev tursusu!!! Burada satilan tursular bir kere kafadan tatli oluyor, turk marketlerinden aldiklarimiz da bildigin tuzlu. Ev tursunu iyi yapanlar cidden mucize yaratiyor benim gozumde ve bu teyze de onlardan biriymis bunu anladim. En son da donerken elime turk cayi tutusturdular. Benden mutlusu olamaz artik! (Yani hayatta cay ve tursudan daha cok ne sevebilirim bilmiyorum, taniyanlar bilir :P)
Sozlukte gordum, sonra da blogunda okudum. Sevan Nisanyan demis ki "insan ruhu dalgali deniz gibidir, fazla acilmamak gerekir". Ben bile kendimi anlayamadim su son bir hafta. Belki de cok yogun yasadiktan sonra, vucut ve ruh ayni anda stand by moda aliyor kendini. Uyku duzenine gecip kendini iyilestirmeye calisiyor. Neyse bunlari sonra irdeleyelim.
Simdilik...
Mutluyum, mutlusun, mutlu!
2 yorum:
Böyle durumlarda her gün iki katlı evi süpürüyorum.. Halıların altları dahil.. Kimse bunu yaptığım için bana deli diyemez. Sakin, olumlu ve yorgun bir insan oluyorum.. Elektriğimi atmış nötr bir gün geçiriyorum... =)
Aynen ya! Yalniz degilim oley =)
Yorum Gönder