15 Ekim 2011 Cumartesi

CEO as a Father Figure (is & aile korelasyonunda CEO degisiminin bunye uzerindeki terkedilmislik etkisi)

Biri is.. Biri aile..

* ikisini de olusturan kisileri secemiyoruz degil mi?
* bir zamanlar hayatimizdaki buyuk payi aile alirken, simdi is almiyor mu?
* gicik da olsak, nefret de etsek, alisiyor, hatta aramiyor muyuz bu insanlari?
* anilar cogaldikca bag daha da artmiyor mu?
* boka batip ciksa da disaridan biri laf ettiginde soz ettirmiyoruz sanki?

Belki genel kurallar, belki de sadece benim isyerim icin gecerli. Yukaridaki kosullar simdiye kadar calistigim her yerde baki miydi derseniz, degildi sanirim yau.. Ama Groupon baskaymis be Atam. Cidden sahiplendim, sevdim ben burayi. Her gun dipdibe calistigim, ya da sadece selamlastigim, aglayip zirlamasina sahit oldugum, basarilarini tebrik ettigim, hatalari uzerine feedback verdigim, sorunlarini cozdugum ya da hatalarimi derslere donusturen bu insanlar kanima girdiler bir sekilde. Ve simdi bu ailenin babasi, bizi bir arada tutan dunya sekeri insan, CEO'muz aramizdan ayriliyor. Pazartesi gunu salya sumuk aglama partisi bekliyor bizi.. ve ben hala gitmez diye umuyorum icimden, her seyin bittigini bile bile. You were the rock of each and every one of us Emre Ekmekci. We all love and respect the hell out of you!