Bu yil bir cok seye yabanci olduğum bir yildi. Her seye yeniden basladigim ve alismaya calistigim bir yil.. Almanya'ya, staja, Singapur'a, okula, sonra inanir misiniz bilmem ama, donunce de bir ay boyunca umutsuzca tam da buraya.. Istanbul'da o kadar abuk subuk bir ay gecirdim ki, huzur disinda hic bir sey beni mutlu edemez yilbasinda gibi geliyor. Bu nedenle de butun programlara oh yea baby ama benim isim var modunda kivirma sinyalleri veriyorum.. Isin komigi bu bir ay boyunca basima olumsuz hic bir sey gelmedi, her isim iyi gitti, durmadan Turk yemegine bogdum kendimi, canim dostlarimla gorustum, ailemin dizi dibinden ayrilmadim falan.. Isi daha da ileri goturup Ursula K. Le Guin'in "Mulksuzler"ini okuyup Shevek tribine girdim "Gercek yolculuk geri donustur", "Eger gitmezsen, geri donmenin ne demek oldugunu asla bilemezsin" modunda takildim. Bir yandan eve donmenin zevkini yasarken, diger bir yandan da biraktigim her seye yabancilasmis buldum kendimi. Kendime bol bol kizdim. Zihnen acayip yoruldugum, surekli dusundugum, sorguladigim bir aydi.. Ama sonunda hic bir karar alamadim. Sanirim simdi simdi nefes almaya basliyorum, demek ki karar zamani da yaklasiyor. Ama simdilik, bunlari dusunmeyip, yilbasinda huzur planlari yapiyorum. Herkese de yeni yilda bol bol peace of mind diliyorum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
iyi yıllar bebeyim
Yorum Gönder