Bugün Nirvana'nın "Unplugged in New York" albümüne boğdum kendimi, ve üst üste de Dumb'ı dinliyorum. Neden derseniz, olay şöyle..Şimdi bi kere o gün doğumgünü olan birinin siz daha kutlamadan karşınıza geçip " totocan bugün benim doğumgünüm ve sen hala kutlamadıaann" diye çemkirmesi hayatta başıma gelmesinden en nefret ettiğim olaylarda ilk 10'a girer. (hadi 50 olsun.) Süper Şukela bir İnsan Kaynakları Müdürü olarak şirketin Direktör'ünün doğumgünü olduğunu unutup, 50 küsür yaşındaki adamın duygusala bağlayıp ağzını böyle cemcük yaparak "Turkcell bile hatırladı İnsan Kaynakları hatırlamadı doğumgünümü" diye bebek sesiyle konuşmasına mı yanayım, yoksa tamamen dalgınlık sebebi eski kutlama maillerinden devşirdiğim doğumgünü mailini yollarken başlığı değiştirmeyi unutup başka bir elemanın ismiyle Direktör'e kutlama maili yolladığıma mı bilemiyorum.
Ki Kurt Cobain abimizin de dediği gibi ben aslında aptal değilim be Atam.. Mutluyum sadece sanırım. Sabah sabah beni Natalie Portman'a tercih edeceğini bas bas iddia eden (yalanını yesinler) biriyle çok sert (ahah, daha çok ego şişirici) bir tartışmaya girdim. Bütün bir yıl yetecek ego şişirme kotamı toplam bir sabahta doldurunca da bünyede mala bağlama etkisi yarattı sanırım. Hayır bütün şirkete rezil olmamın kıçımda bile olmamasının tek bir sebebi var sanırım, o da mutluyum. Dağılın şimdi, alayınızın doğumgünü kutlu olsun!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder